a) Wypiszcie zagrożenia związane z nadmiernym korzystaniem z gier komputerowych b) Wypiszcie korzyści wypływające z „inteligentnego” korzystania z gier komputerowych. 6. Skutki i objawy uzależnienia od gier komputerowych – „rybi szkielet” 7. Czy jestem uzależniony od gier komputerowych – ankieta (załącznik nr 1) 8. Przedmiotem uzależnienia mogą być różne aktywności związane z komputerem. W zależności od tego, do czego osoba uzależniona wykorzystuje komputer, wyróżnia się kilka typów komputeroholizmu: uzależnienie od gier komputerowych, uzależnienie od internetu, socjomania internetowa, tj. uzależnienie od mediów społecznościowych, Umów się na wizytę. Możesz do nas zadzwonić lub zarejestrować się online. ! Rejestracja telefoniczna od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00-21:00, w sobotę od 10:00 do 16:00. Placówki pracują przez cały tydzień. Terapia uzależnień to szansa na uwolnienie się i lepsze życie! Zaufaj doświadczonym specjalistom Sensusmed. WOLMED to dobry ośrodek leczenia uzależnień, który opiekę nad pacjentami rozpoczyna od profesjonalnej detoksykacji. Organizm wolny od szkodliwych substancji może zacząć właściwie pracować, a pacjent pozbawiony dodatkowych bodźców ma szansę na podjęcie terapii. Krok 3 - Prowadzimy terapie, które leczą. Pamiętaj, że w walce z . Gry komputerowe są obecnie bardzo popularnym źródłem rozrywki. Korzystają z nich zarówno najmłodsi, jak i osoby dorosłe. Postęp technologiczny sprawił, że są one coraz bardziej wymagające, jak i wciągające, dzięki czemu mogą powodować uzależnienie. Jak rozpoznać problem? Jakie może mieć konsekwencje? Jakie są formy terapii?Co to jest uzależnienie od gier komputerowych?Objawy uzależnienia od gier komputerowychPrzyczyny uzależnienia od gier komputerowychSkutki uzależnienia od gier komputerowychJak leczyć uzależnienie od gier komputerowych?Co to jest uzależnienie od gier komputerowych?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Na samym początku omówmy sobie istotę uzależnienia od gier komputerowych. W dużym uogólnieniu możemy przyjąć, że polega ono na nadmiernym spędzaniu czasu grając na komputerze lub konsoli. To jednak nie wszystko. Dodatkowo zmienia się także stosunek chorego do tej formy rozrywki. Staje się ona wiesz że: w ciągu ostatnich 15 lat ilość użytkowników internetu wzrosła o ok. 1000%?Wszystkie myśli, aktywności w ciągu dnia są skupione wokół gier komputerowych. Niestety częstość tego zjawiska w społeczeństwie zwiększa się w zatrważającym tempie. Zauważając rosnące zagrożenie WHO stworzyła kryteria, które ułatwiają postawienie rozpoznania na podstawie zachowania uzależnionego. Według wielu badań określa się, że najbardziej zagrożoną uzależnieniem grupą społeczną są chłopcy i mężczyźni w wieku od 12 do 20 roku życia. Objawy uzależnienia od gier komputerowychPreparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Podobnie, jak w przypadku innych chorób, w przebiegu uzależnienia od gier komputerowych możemy wyróżnić różne objawy. Możemy je podzielić na fizyczne oraz behawioralne (związane z zachowaniem): bóle głowy (na skutek długotrwałego wpatrywania się w ekran komputera lub telewizora w przypadku gry na konsoli),przewlekłe zmęczenie,zaniedbanie higieny,zespół cieśni nadgarstka (schorzenie dotyczące nadgarstka, powodujące bóle dłoni) wynikający z długotrwałej obsługi myszki i klawiatury. niepokój oraz poirytowanie w sytuacji gdy nie jest możliwe granie na komputerze – skupienie swoich myśli wyłącznie wokół gier komputerowych,okłamywanie osób ze swojego otoczenie na temat czasu spędzanego na tej formie rozrywki -izolowanie się od innych w celu poświęcenia jak największej ilości czasu na gry komputerowe. Przyczyny uzależnienia od gier komputerowychProdukty z kuchni Św. Hildegardy w konkurencyjnych cenach !Kliknij i sprawdź teraz >Jako przyczyny uzależnienia od gier komputerowych możemy wskazać wiele czynników. Pierwszym podstawowym jest samo konstruowanie gier komputerowych w taki sposób, aby były jak najbardziej wciągające. Tak samo, jak w przypadku wszystkich uzależnień behawioralnych zachowania związane z przyjemnością wywołują w naszym mózgu szereg biochemicznych procesów, wynikiem których jest odczuwanie pozytywnych emocji. Po kilku razach nasz mózg kojarzy przyjemność właśnie z graniem na komputerze i cały czas dąży do powtarzania tej czynności co naturalnie przeradza się w uzależnienie. Bardzo duży wpływ mają także problemy w życiu chorego i próba ucieczki od nich poprzez zajmowanie się aktywnościami, które dają szybko i w łatwy sposób przyjemność – tak jak ma to miejsce w przypadku uzależnienia od gier uzależnienia od gier komputerowychCynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >Wpływ nałogu na życie pacjenta może być znaczny. Aby jak najdłużej móc poświęcać się swojemu uzależnieniu chorzy śpią coraz mniej oraz bardzo ograniczają ilość spożywanych posiłków. Brak snu może doprowadzić do poważnych jego zaburzeń, takich jak chociażby przewlekła bezsenność. Dodatkowo zaniedbanie odpoczynku może prowadzić do zaburzeń psychicznych np. zaburzeń lękowych. Zapamiętaj: Uzależnienie od gier komputerowych wymaga jedzenia także niesie negatywne skutki. Mała ilość posiłków prowadzi do niedoborów niezbędnych składników dla organizmu, co może nieść szereg kolejnych niekorzystnych następstw dla zdrowia. Ważną kwestią są także konsekwencje społeczne. Osoba, która ciągle się izoluje zagrożona jest odsunięciem się od niej najbliższych, co może doprowadzić do samotności. Długotrwałe wpatrywanie się w ekran komputera lub telewizora w przypadku konsoli znacznie pogarsza wzrok. Jak leczyć uzależnienie od gier komputerowych?Zdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Okazuje się, że wyleczenie tego nałogu może być czasami bardzo trudne, jednak jest zawsze osiągalne. Standardowe metody leczenia to: program 12- kroków (rodzaj terapii, który jest wykorzystywany przede wszystkim w terapii alkoholizmu w grupach wsparcia), terapia poznawczo-behawioralna (jedna z metod psychoterapii pozwalająca pacjentowi zweryfikować błędne wzorce myślowe oraz zastąpić je właściwymi, co przełoży się na zmianę zachowania) oraz leczenie środkami farmakologicznymi. Wykorzystuje się leki przeciwdepresyjne oraz stabilizujące uzależnienie od gier komputerowych może spowodować podobne spustoszenie w jakości naszego życia jak chociażby hazard czy alkoholizm. Powinniśmy bardzo mocno kontrolować najmłodszych pod kątem tego, aby jak najmniej czasu spędzali grając w gry komputerowe. Naszym zadaniem jest wskazywać im alternatywne formy odpoczynku takie jak sport. Niestety wydaje się, że z racji rozrastającego się rynku gier online problem będzie narastał. Coraz szybsze tempo życia, problemy osobiste pchają nas w kierunku niebezpiecznych odskoczni takich jak na przykład gry komputerowe. Uzależnienie od gier komputerowych należy do grupy uzależnień behawioralnych. Osoby dotknięte tym problemem nadmiernie grają w gry komputerowe i zaniedbują swoją pracę, inne zainteresowania oraz kontakty społeczne. Jeśli przeszkadza im się w zabawie, reagują nerwowo i drażliwie. Szczególnie zagrożeni są nastolatkowie i młodzi mężczyźni. Jak TELEMEDI może pomóc Ci w przypadku uzależnienia od gier komputerowych? Uzależnienie od gier komputerowych jest coraz powszechniejszą chorobą, która występuje nie tylko u dzieci. Dorośli również mogą być nią dotknięci. Może to mieć poważne konsekwencje, takie jak ciężka choroba fizyczna czy ruina finansowa. Dlatego w żadnym wypadku nie należy traktować go lekceważąco. Jeśli zauważysz taki problem u siebie bądź u swoich dzieci, powinieneś skorzystać z profesjonalnej pomocy. Skorzystaj z możliwości odbycia wideokonsultacji z terapeutą TELEMEDI, który postawi właściwą diagnozę i opracuje plan leczenia. Podstawowe informacje Opis: Uzależnienie od gier komputerowych należy do grupy uzależnień behawioralnych. Osoby dotknięte tym problemem grają nadmiernie dużo i zaniedbują swoje obowiązki, inne zainteresowania i aktywność Silne pragnienie grania, wydłużanie czasu grania, utrata kontroli, kontynuowanie grania pomimo negatywnych jego konsekwencji, niezdolność do powstrzymania się od grania, symptomy odstawienia, takie jak drażliwość i i czynniki ryzyka: Nadmierna aktywacja ośrodka nagrody w mózgu, zaburzona regulacja emocji, wysoka impulsywność, słaba samokontrola, niskie poczucie własnej wartości, „imprinting” w dzieciństwie, czynniki genetyczne Zwiększający się czas spędzany na graniu w okresie jednego roku, utrata kontroli, utrata zainteresowania innymi sprawami poza grami komputerowymi, ignorowanie negatywnych konsekwencji Przyznanie się uzależnienia, wola powstrzymania się od grania, terapia poznawczo-behawioralna z analizą przyczyn uzależnienia, opracowanie strategii alternatywnych, strategia unikania, wzmacnianie woli powstrzymania się od Dobre rokowanie dzięki zrozumieniu choroby, chęci poradzenia sobie z nią i profesjonalnej pomocy. Uzależnienie od gier komputerowych: opis Uzależnienie od gier komputerowych i uzależnienie od gier online należy do grupy uzależnień behawioralnych – tak jak np. uzależnienie od zakupów czy hazardu. „Narkotykiem”, od którego uzależnieni są ci, których to dotyczy, nie jest substancja psychoaktywna, taka jak alkohol, nikotyna czy kokaina, ale granie w gry na komputerze, konsoli, tablecie czy smartfonie. Najszybciej i najbardziej uzależniająco działają gry typu MMORPG (Massively Multiplayer Online Role-Playing Games). W tych grach fabularnych wielu graczy, pod postacią samodzielnie zaprojektowanych, fantastycznych postaci (awatarów), pracuje razem w zespole, by rozwiązywać zadania w wirtualnym świecie. Uzależnieni gracze komputerowi często grają przez wiele godzin dziennie. Zaniedbują pracę i hobby, przyjaciół i rodzinę, czasem nawet jedzenie, sen czy higienę osobistą. Kontynuują grę nawet wtedy, gdy grożą im lub już ponieśli ogromne negatywne konsekwencje z powodu nadmiernej gry, takie jak utrata pracy, pogorszenie wyników w szkole lub na uczelni, rozstanie z partnerem, utrata przyjaźni w realnym świecie. Obecnie problem ten dotyczy głównie nastolatków i młodych dorosłych, a wśród nich przede wszystkim chłopców i młodych mężczyzn. Eksperci zakładają, że w przyszłości coraz więcej dziewcząt i kobiet oraz osób dorosłych, w średnim wieku będzie uzależniać się od gier komputerowych. Uzależnienie od gier komputerowych: objawy Podobnie jak osoby dotknięte uzależnieniem od substancji psychoaktywnych, uzależnieni gracze komputerowi również wykazują typowe oznaki uzależnienia. Silne pragnienie grania: Osoby uzależnione od gier komputerowych odczuwają niemal nieodpartą potrzebę, by usiąść przy komputerze i grać. Może to posunąć się tak daleko, że zaniedbywane są nie tylko obowiązki i kontakty społeczne, ale nawet podstawowe potrzeby, takie jak sen, jedzenie i kontroli nad graniem: Gdy osoby uzależnione od gier komputerowych zasiądą przed komputerem, nic ich nie może powstrzymać przed graniem bez końca. Nawet jeśli mocno postanowią sobie, że będą grać tylko przez określony czas, nie potrafią się tego trzymać, ale grają przez wiele godzin, do pełnego do abstynencji od grania: Jeśli uzależnieni zdają sobie sprawę z tego, że mają problem, lub jeśli ich środowisko wywiera na nich presję, często próbują ograniczyć swoje gry. W większości przypadków postanowienia poprawy zawodzą lub są realizowane tylko przez krótki odstawienia: Osoby uzależnione od gier komputerowych nie doświadczają fizycznych objawów odstawienia, jak to dzieje się w przypadku uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Stają się jednak drażliwe, niespokojne, przygnębione lub nerwowe, jeśli nie mają okazji do zabawy lub jeśli powstrzymują się od niej ze względów tolerancji: Innym głównym kryterium uzależnienia jest tzw. kształtowanie się tolerancji: z czasem mózg się otępia, więc dawka „narkotyku” musi być zwiększona, by znów poczuć upragnionego „kopa”. W przypadku uzależnienia od gier komputerowych oznacza to, że uzależniony gra coraz częściej i dłużej albo że odczuwa satysfakcję dopiero po osiągnięciu jeszcze wyższego poziomu destrukcyjnego zachowania pomimo negatywnych konsekwencji: Osoby uzależnione od gier komputerowych nie potrafią ograniczyć ani zrezygnować ze swoich zachowań, nawet jeśli grożą im poważne konsekwencje, takie jak utrata pracy czy rozstanie z uzależnienia w tajemnicy: Konspiracja nie jest jednym z sześciu oficjalnych kryteriów uzależnienia – ale jest typowa dla uzależnienia od gier komputerowych. Uzależnieni są świadomi, że ich zachowanie budzi wątpliwości. Dlatego starają się ukryć przed innymi zakres swojej aktywności w grach komputerowych. Członkowie rodziny, przyjaciele, a nawet terapeuci są oszukiwani co do rzeczywistej ilości czasu spędzanego przed komputerem. Uzależnienie od gier komputerowych: przyczyny i czynniki ryzyka Zaburzenia związane z wszelkimi uzależnieniami powstają w wyniku współdziałania predyspozycji genetycznych, czynników psychologicznych i środowiskowych. Te czynniki uruchamiają procesy neurobiologiczne, które prowadzą do uzależnienia. Dotyczy to także uzależnienia od gier komputerowych. Nadaktywność układu nagrody w mózgu Jak wszystkie uzależnienia, uzależnienie od gier komputerowych opiera się na aktywacji układu nagrody w mózgu. Układ nagrody służy w rzeczywistości do wzmacniania wzorców zachowań, które są dla nas korzystne lub służą zachowaniu gatunku. Są to na przykład jedzenie i seks, ale także pochwały, uwaga otoczenia i osiąganie sukcesów. Narkotyki i niektóre formy aktywności powodują uwalnianie się dużych ilości neuroprzekaźnika dopaminy, która silnie aktywuje ośrodek nagrody. W przypadku uzależnienia od gier komputerowych jest to na przykład poczucie sukcesu lub uznania ze strony innych graczy. Gracz chce doświadczać pozytywnego uczucia, które rodzi się podczas nieustannego grania. Ponadto negatywne uczucia, takie jak frustracja, strach i smutek, mogą podczas gry ulec redukcji, co również jest dla gracza nagrodą. W ten sposób powstaje tzw. pamięć uzależnienia: wszystko, co przypomina uzależnionemu od gier komputerowych o graniu, budzi w nim chęć ponownego zagrania. Badania pokazują, że w mózgu osób uzależnionych od gier komputerowych zachodzą podobne procesy fizjologiczne jak te, które mają miejsce pod wpływem alkoholu czy narkotyków. Na przykład ośrodek nagrody u osoby uzależnionej od gier komputerowych reaguje na zrzut ekranu z jego ulubioną grą w podobny sposób jak ośrodek nagrody u alkoholika na widok jego ulubionego napoju. Zaburzona kontrola emocji W tym samym czasie mózg staje się szczególnie wyczulony na związek między grami komputerowymi a nagrodą. Zanika świadomość, że inne formy zachowania mogą również generować pozytywne uczucia lub redukować negatywne. Gracz naprawdę zapomina, że istnieją inne sposoby regulacji swoich emocji. Bodźce, które nie są związane z graniem, są odbierane przez gracza coraz słabiej. Mechanizmy psychiczne Ludzie z pewnymi określonymi cechami osobowości są bardziej narażeni na rozwój zaburzeń związanych z uzależnieniami. Należą do nich: Wysoka impulsywność: Osoby bardzo impulsywne reagują spontanicznie, nie rozważając uprzednio plusów i minusów danego samokontrola: Osobom dotkniętym chorobą szczególnie trudno jest oprzeć się Ludzie z wyraźną neurotycznością mają tendencję do bycia niestabilnymi emocjonalnie, pesymistycznymi i niespokojnymi. Mają tendencję do dramatyzowania problemów. Grając w gry komputerowe, doświadczają kontroli nad światem, w którym się poruszają, co daje im poczucie poczucie własnej wartości: Osoby z niską samooceną lub lękami (zwłaszcza fobią społeczną) są również bardziej podatne na uzależnienie od gier komputerowych, zwłaszcza gier fabularnych w formie MMORPG (Massively Multiplayer Online Role-Playing Games). Mogą wcielić się w wirtualną rolę, która odpowiada ich osobistemu ideałowi i w której mogą dokonywać heroicznych czynów. W ten sposób mogą osiągnąć sukces i zdobyć uznanie, którego odmawiano im w świecie realnym. Dodatkowym atutem dla osób uzależnionych jest to, że podczas grania realizują oni zadania wspólnie z innymi, czują się częścią grupy. Dlatego, świat wirtualny wydaje się im bardziej atrakcyjny niż rzeczywistość. Ucieczka od rzeczywistości: Uzależnienie może prowadzić do powstania zjawiska błędnego koła: z powodu nadmiernej aktywności w grach, gracz ma coraz więcej problemów w prawdziwym życiu. W rezultacie jeszcze bardziej wycofuje się w świat wirtualny. Traci umiejętność aktywnego radzenia sobie ze swoimi socjalizacja: Istnieją przesłanki ku temu, że wczesne rozpoczęcie korzystania z mediów elektronicznych w dzieciństwie sprzyja rozwojowi uzależnienia od gier komputerowych. Ludzie, którzy w dzieciństwie doświadczali tego, że media cyfrowe mogą ich ochronić przed nudą, smutkiem i frustracją, będą w nich szukać ratunku także w późniejszym życiu. Słaba integracja społeczna, tzn. niewielkie wsparcie ze strony rodziny lub przyjaciół, również ma efekt środowiskowe: Również środowisko społeczne może przyczynić się do rozwoju uzależnienia od gier komputerowych. Główną rolę odgrywa tu stres. W wirtualnym świecie gracz może się wyładować i odreagować stres. Świat fantazji może też pomóc w ucieczce od problematycznej rzeczywistości – czy to problemów w pracy lub w związku partnerskim, mobbingu, bezrobocia czy innych genetyczne: Zaburzenia związane z uzależnieniami często kumulują się w pewnych rodzinach. W przypadku niektórych uzależnień, takich jak alkoholizm, wykazano już, że czynniki genetyczne czynią ludzi szczególnie podatnymi na uzależnienie. W przypadku uzależnienia od gier komputerowych taki dowód nie został jeszcze przeprowadzony. Naukowcy podejrzewają jednak, że we wszystkich uzależnieniach behawioralnych pewną rolę odgrywają również predyspozycje genetyczne. Uzależnienie od gier komputerowych: diagnoza Nie każdy, kto nieustająco gra w gry komputerowe, jest automatycznie od nich uzależniony. Mimo że prawdopodobieństwo uzależnienia od gier komputerowych wzrasta wraz z liczbą godzin spędzonych na graniu, nie ma określonej liczby godzin, która mogłaby posłużyć za pewne kryterium diagnostyczne. Ważną wskazówką jest jednak to, że ktoś spędza coraz więcej czasu, grając w gry komputerowe – ponieważ wskazuje to na kształtowaniu się u niego tolerancji. Innym decydującym czynnikiem jest znaczenie gier w życiu człowieka, tzn. to, czy ktoś zaniedbuje inne sfery życia na rzecz gier i czy stracił kontrolę nad czasem poświęcanym grom. Kryteria diagnostyczne WHO W aktualnym międzynarodowym systemie klasyfikacji chorób ICD10 uzależnienie od gier komputerowych nie jest jeszcze wymienione jako samodzielna choroba. Ściśle rzecz biorąc, nie można jej zdiagnozować jako choroby. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała jednak uzależnienie od gier komputerowych za chorobę samą w sobie. Choroba ta będzie więc wymieniona w nadchodzącym ICD11, który ma zastąpić ICD10 już w 2022 roku. Zgodnie z definicją WHO uzależnienie od gier komputerowych istnieje, jeśli ktoś przez co najmniej rok: podporządkowuje swoje inne działania grom, np. zaniedbuje obowiązki, kontakty społeczne i potrzeby fizyczne,nie ma już kontroli nad częstotliwością i czasem trwania swoich gier,kontynuuje swoje ekstremalne zachowania związane z grami komputerowymi, mimo że są one związane z negatywnymi tego konsekwencjami. Zaburzenia towarzyszące uzależnieniu od gier komputerowych Osoby uzależnione od gier komputerowych często cierpią na inne jeszcze zaburzenia psychiczne i osobowościowe. Ważne jest, by je rozpoznać i leczyć, jeśli jest to konieczne. Nadmierne granie na komputerze może być także strategią radzenia sobie z innymi objawami choroby. Uzależnieniu od gier komputerowych często towarzyszą: zaburzenia lękowe,depresja,ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi). W przypadku problematycznego korzystania z gier komputerowych należy też zawsze wyjaśnić, czy jest to rzeczywiście niezależne zaburzenie, czy zachowanie to ma swoje źródło w innym zaburzeniu psychicznym, które wymaga leczenia, czy też istnieje równolegle z nim. Uzależnienie od gier komputerowych: terapia Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z uzależnieniem od alkoholu, narkotyków czy nikotyny, abstynencja jest zazwyczaj jedyną pewną drogą wyjścia z uzależnienia. Dotyczy to także uzależnienia od gier komputerowych. Jak w przypadku wszystkich chorób uzależnieniowych, abstynencja jest początkowo dla osoby uzależnionej prawdziwym koszmarem. Życie bez grania wydaje im się ponure lub wręcz zupełnie niemożliwe. Dla osób postronnych, takich jak przyjaciele, partnerzy, rodzice, jest to trudne do zrozumienia. Zrozumienie choroby jest pierwszym krokiem terapii Pierwszym krokiem do wyzdrowienia jest zrozumienie choroby, uświadomienie sobie: „Jestem chory, potrzebuję pomocy”. Bez profesjonalnego wsparcia wyjście z uzależnienia jest zazwyczaj niemożliwe. W trakcie terapii i wraz z postępującym odzwyczajaniem się od gier osoba dotknięta problemem coraz częściej doświadcza, że bez grania czuję się lepiej. Terapia poznawczo-behawioralna Terapia poznawczo-behawioralna skierowana specjalnie do osób uzależnionych od gier komputerowych może skutecznie wspierać proces ich wychodzenia z uzależnienia. Terapia początkowo koncentruje się na analizie warunków wyzwalających i podtrzymujących uzależnienie. Mogą to być bodźce wewnętrzne, takie jak myśli i uczucia, ale także bodźce zewnętrzne. W trakcie terapii nacisk kładziony jest na wypracowanie odpowiedzi na pytania takie jak: Co wyzwala we mnie chęć do gier komputerowych (np. stres, lęki, widok komputera itp.)?Jakie potrzeby spełnia u mnie gra komputerowa (np. rozładowanie stresu, uwolnienie się od nudy, poczucie sukcesu, przynależność do drużyny itp.)?Jakie aktywności mogę prowadzić zamiast grania na komputerze (np. ćwiczenia relaksacyjne, sport, spotkania z przyjaciółmi)?W jaki sposób moje życie stałoby się lepsze bez gier komputerowych (np. więcej czasu na inne zajęcia i przyjaciół, lepsze wyniki w szkole, szkoleniach czy pracy, więcej radości z życia)? Terapia osób uzależnionych od gier komputerowych składa się zazwyczaj z kombinacji terapii grupowej i indywidualnej. Istnieje możliwość leczenia ambulatoryjnego. W ciężkich przypadkach jednak zwykle konieczne jest leczenie stacjonarne. Fakt, że uzależnienie od gier komputerowych zostanie włączone do katalogu ICD11 od 2022 roku, poprawi dostęp do odpowiednich terapii i ofertę takich terapii w przyszłości. Uzależnienie od gier komputerowych: rokowanie Uzależnień nie da się całkowicie wyleczyć. Uzależnienie pozostaje w tzw. pamięci uzależnienia przez całe życie. Dotyczy to także gier komputerowych. Jeśli zaczniesz grać ponownie, wkrótce znów zostaniesz uzależniony. Jednak z profesjonalną pomocą można nauczyć się prowadzić spełnione życie bez uzależniającej czynności, jaką są gry komputerowe. Przede wszystkim dana osoba uczy się, że spełnione życie jest dla niej możliwe tylko bez gier komputerowych. Warunek: osoba dotknięta chorobą uznaje i akceptuje, że jest chora i potrzebuje pomocy oraz ma pragnienie przezwyciężenia stałej presji grania. Niektóre osoby uzależnione od gier komputerowych same dochodzą do tego wniosku i same szukają pomocy. Inni szukają leczenia tylko pod presją otoczenia. Jednak duża część z nich odkrywa podczas terapii, jak wygląda ich sytuacja i zaczyna zajmować się swoim problemem uzależnienia. Wtedy szanse na wydostanie się z kręgu uzależnienia są bardzo duże. Są też jednak osoby, które nie rozpoznają (nie chcą rozpoznać) swoich nałogowych zachowań. Wtedy szanse na oderwanie się od gier komputerowych są bardzo małe. Uzależnienie od gier komputerowych: wskazówki dla bliskich Problem uzależnienia od gier komputerowych dotyczy nie tylko samego uzależnionego, ale również jego rodziców czy partnerów życiowych. Jeśli ukochana osoba spędza dużo czasu, grając w gry komputerowe, osoby z jej otoczenia zaczynają się o nią martwić. Ważne jest, aby wiedzieć, że nie każdy, kto gra bardzo dużo, jest uzależniony. Jeśli jednak twoje dziecko lub partner wyjątkowo długo gra w gry komputerowe, powinieneś podjąć działania, aby mu pomóc. Zasady dotyczące czasu przeznaczanego na gry komputerowe Podejdź do gracza, okaż zainteresowanie, pozwól mu wyjaśnić ci grę i postaraj się zrozumieć, jakie potrzeby zaspokaja u niego ta gra. Czy bawi się z nudów, czy ucieka w równoległy świat, bo ma problemy?Ustalcie wspólnie jasne zasady dotyczące czasu gry na komputerze, np. nie więcej niż dwie godziny osobę uzależnioną, by znalazła lub odkryła na nowo czynności, które sprawiają jej przyjemności w prawdziwym życiu. Jeśli gry komputerowe mają już zbyt duże znaczenie w życiu człowieka lub jeśli dana osoba popadła w prawdziwe uzależnienie, takie zasady postępowania już się nie sprawdzą. Już samo uznanie, że problem w ogóle istnieje, jest wielkim wyzwaniem dla każdego uzależnionego. Dotyczy to również osób, które nie są jeszcze uzależnione, ale dla których czynność uzależniająca stanowi już zasadniczą treść ich życia i utrudnia im radzenie sobie z problemami świata realnego. Pomóc mogą ośrodki leczenia uzależnień Krewni uzależnionego, którzy w takiej sytuacji próbują z nim rozmawiać o jego zaburzeniach, nie powinni oczekiwać, że zostaną powitani z otwartymi ramionami. Uznanie problemu i potrzeby zmiany jest bolesne dla osoby uzależnionej i wymaga długiego czasu. Należy wciąż na nowo powtarzać próby rozmowy. Warto również skorzystać z pomocy profesjonalnych ośrodków leczenia uzależnień. Celem jest zachęcenie osoby uzależnionej do udania się do poradni zajmującej się uzależnieniem od gier komputerowych. Tam spotka ona ludzi, którzy znają jej problem, doradzą, wysłuchają bez uprzedzeń jej historii i wesprą ją na drodze do pełnego wyleczenia z uzależnienia. Pytania i odpowiedzi Jakie są konsekwencje uzależnienia od gier komputerowych? Uzależnienie od gier komputerowych ma konsekwencje psychiczne i fizyczne: samotność, porzucanie szkoły lub studiów, utrata pracy, ubóstwo i depresja, a nawet tendencje samobójcze. Większość uzależnionych cierpi na co najmniej jedno inne zaburzenie psychiczne, takie jak depresja, lęk czy zaburzenia osobowości. Jak mogę stwierdzić, że moje dziecko jest uzależnione od komputera? Zazwyczaj osoby dotknięte chorobą wykazują następujące objawy: mają ciągłą potrzebę bycia przy komputerze/w internecie; czują się lepiej i wydają się bardziej zrelaksowane, gdy korzystają z komputera lub internetu; nie mają kontroli nad swoim zachowaniem związanym z korzystaniem z komputera/zachowaniem w internecie. Co dzieje się w mózgu w przypadku uzależnienia od gier komputerowych? Badania wykazują, że u ludzi, którzy spędzają tylko godzinę dziennie, grając w gry komputerowe online, już po sześciu tygodniach zaczyna zmniejszać się objętość mózgu. Stwierdzono również, że gry mogą mieć negatywny wpływ na radzenie sobie z emocjami i na proces podejmowania decyzji w realnym świecie. Czy gry komputerowe mogą powodować depresję? Uzależnienie od gier wideo może przyczynić się do depresji, niepokoju i niskiego poczucia własnej wartości u graczy, wpływając na nich zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Ile godzin dziennie dziecko może grać w gry komputerowe bez ryzyka uzależnienia? Amerykańska Akademia Pediatrii (ang. American Academy of Pediatrics, AAP) sugeruje, że czas przeznaczony na gry powinien wynosić od 30 do 60 minut dziennie w dni szkolne i do 2 godzin lub mniej w dni pozaszkolne. Jak pogodzić granie w gry komputerowe z funkcjonowaniem w świecie rzeczywistym? Ogranicz swoją aktywność w graniu; unikaj bardzo czasochłonnych w grach to, co jest opcjonalne, po prostu przechodź w grze jasno swoje swój repertuar gier, nie koncentruj się tylko na jednej jednak wybiórczy, nie rozszerzaj zbioru gier na łatwych poziomach trudności. Jak ograniczyć czas spędzany na graniu w gry komputerowe? Najpierw skończ swoją pracę, a potem graj. Badania wykazały, że uczniowie grający w gry spędzają 30% mniej czasu na czytaniu i 34% mniej czasu na odrabianiu prac sobie limit czasu przeznaczonego na granie i trzymaj się swoich spędzaj zbyt wiele czasu, grając zupełnie samotnie, rób przerwy na rozmowy z innymi uprawiać jakiś sport, ćwicz regularnie. Źródła Domahidi E, Quandt T (2015). ""And all of a sudden my life was gone...": A biographical analysis of highly engaged adult gamers". New Media & Society. R, Scharkow M, Quandt T (March 2013). "Problematic computer game use among adolescents, younger and older adults". Addiction. D (May 2009). "Pathological video-game use among youth ages 8 to 18: a national study". Psychological Science. 20. Uzależnienie od gier komputerowych – co robić? Nowe technologie przynoszą nam fantastyczne rozwiązania, ale także nowe problemy i zagrożenia. Jednym z podstawowych problemów jest uzależnienie od gier komputerowych. Sytuacja jest problematyczna, bo samo zjawisko jest nowe, a świat gier dynamicznie się rozwija. Jednak, na podstawie wiedzy o innych uzależnieniach i ogólnej wiedzy psychologicznej, możemy przyjrzeć się temu potencjalnemu zaburzeniu i znaleźć skuteczne rozwiązania. Zapisz się na bezpłatną konsultację psychologiczną Czy można uzależnić się od gier komputerowych? W obecnych czasach można grać na komputerach, tabletach, konsolach, smartfonach, właściwie nada się wszystko, co ma ekran. Gry są wszędzie – nawet portale społecznościowe, udostępniają możliwość grania i porównywania swoich osiągnięć ze znajomymi. Oficjalna definicja uzależnienia od gier wideo różni się w zależności od organizacji ją tworzącej. Nic w tym dziwnego, biorąc pod uwagę jak nowe i dynamicznie rozwijające się jest to zjawisko. Podobnie jak w przypadku wszystkich nałogów, rozważając możliwość uzależnienia od gier, ważne jest, aby nie brać pod uwagę tylko ilości czasu spędzonego na graniu, ale także funkcję, jaką ono spełnia w życiu. Granie w gry, jeżeli jest tylko jednym z szeregu zajęć rekreacyjnych, może być zupełnie nieszkodliwe. Uzależnienie od gier lub ich nadużywanie jest najczęściej obserwowane u użytkowników gier wieloosobowych. Takie gry oferują graczom wiele atrakcji – są interaktywne, społecznościowe, rywalizacyjne i odbywają się w czasie rzeczywistym. Przez to, że twórcy gry robią wszystko, aby jak najmniej opłacało się grę przerwać, gry takie są bardziej uzależniające. W rezultacie mają także większy negatywny wpływ na zdrowie fizyczne, nawyki dotyczące snu oraz wyniki w nauce i pracy. W którym momencie granie staje się problemem? Kiedy gra staje się głównym sposobem radzenia sobie w życiu, w wyniku czego inne ważne obszary życia są zaniedbywane lub zakłócane – wtedy mamy do czynienia z prawdziwym problemem. Jednym z głównych powodów, dla których gry są uzależniające, jest to, że… specjalnie są tak zaprojektowane. Projektanci gier komputerowych szukają sposobów, aby jak najwięcej osób grało w ich gry. Osiągają to, sprawiając, że gra jest wystarczająco trudna, aby wracać po więcej, ale nie tak mocno, że gracz się poddaje. Innymi słowy, sukces gracza często wydaje się być nieco poza jego zasięgiem. Pod tym względem uzależnienie od gier wideo jest bardzo podobne do innego, bardziej znanego nam zaburzenia: uzależnienia od hazardu. Oczywiście nie każdy, kto dużo gra, ma problem z grami. Oskarżanie o uzależnienie osób, które mogą być po prostu entuzjastami gier jest szkodliwe. Uzależnienie od gier komputerowych to kompulsywne lub niekontrolowane korzystanie z gier w sposób, który powoduje problemy w innych dziedzinach życia danej osoby. Uzależnienie od gier, często uważane za formę uzależnienia od komputera lub Internetu, jest coraz większym problemem dla rodziców, ponieważ gry stają się coraz bardziej powszechne i często są skierowane do dzieci (nawet tych najmłodszych). Oznaki uzależnienia od gier komputerowych Zgodnie z kryteriami sugerowanymi przez środowiska psychologiczne w kwestii uzależnienia od gier komputerowych oraz ogólnymi objawami uzależnienia, należy być ostrożnym, jeżeli zauważysz poniższe objawy: ciągłe zaabsorbowanie myślami o graniu,złe samopoczucie w czasie, w którym nie można grać,potrzeba spędzania coraz więcej czasu grając, aby czuć się dobrze,nieumiejętność odmówienia sobie gry,porzucenie innych hobby i form relaksu,nadmierna ilość grania przekłada się na problemy w innych obszarach życia (np. na pracy),dalsze zaangażowanie w gry mimo pojawienia się w/w problemówokłamywanie bliskich osób o tym, ile czasu spędza się na grach,granie jako reakcja na stres i negatywne emocje. Uzależnienie od gier komputerowych jest podobne do innych uzależnień pod względem ilości czasu spędzonego na graniu, silnego emocjonalnego przywiązania do danej czynności i trudności społecznych doświadczanych przez osoby uzależnione od gier. Podobnie jak w przypadku innych nałogów, osoby uzależnione od gier zajmują się grą, co zakłóca pracę, życie rodzinne i inne dziedziny życia. Czy moje dziecko jest uzależnione od gier? Jeśli jesteś rodzicem i martwisz się, ile czasu Twoje dziecko spędza na grach, najpierw zobacz, jak dobrze sobie radzi w szkole i czy nie osłabiły się jego kontakty przyjaciółmi. Dobre oceny i dobre relacje z rówieśnikami i rodziną to oznaki, że gry (przynajmniej na razie) nie stanowią palącego problemu. Im młodsze dzieci zaczynają grać w gry wideo, tym większe jest prawdopodobieństwo, że rozwiną się u nich zachowania podobne do uzależnienia. Po pierwsze, uzależnienie od gier nie jest zależne od określonego systemu ani nawet od spędzanego na grach czasu. Godzina dziennie grania na smartfonie, tablecie, konsoli lub komputerze jest wystarczająca, aby rozwinęło się uzależnienie. Po drugie, Twoje dziecko może być w stanie grać w gry godzinami i nie popaść w uzależnienie. Uzależnienie od gier komputerowych nie jest zarezerwowane dla wyrzutków – choć taki panuje stereotyp. To uzależnienie może przytrafić się każdemu. Krótko mówiąc, uzależnienie od gier nie jest wyznaczane przez obiektywne przesłanki – takie jak ilość godzin poświęcona na grę – ale przez psychologiczne i społeczne efekty jakie wywołuje. Twoje dziecko może być uzależnione od gier wideo, jeśli wykazują następujące objawy: nieustannie rozmawia o grach i nie wykazuje takiego zainteresowania innymi tematami,gdyby tylko było to możliwe, grałoby przez długi czas każdego dnia,stanowczo i negatywnie reaguje, gdy usłyszy o tym, że gra za dużo (w skrajnych przypadkach reakcje mogą być nawet agresywne)złości się lub smuci w momencie konieczności zakończenia gry,jest w stanie poświęcić inne potrzeby (np. snu) na rzecz gry,ukrywa lub kłamie na temat ilości czasu spędzonego na grach,wydaje się zatroskane, przygnębione lub samotne. Negatywne skutki nadmiernego grania Podobnie jak w przypadku każdego innego uzależnienia, uzależnienie od gier można rozpoznać po pewnych „znakach ostrzegawczych”. Ważne jest, aby wiedzieć, jak rozpoznać te znaki, jeśli Ty lub ktoś, na kim Ci zależy, jest zapalonym graczem. Objawy te mogą być zarówno emocjonalne, jak i fizyczne. Niektóre z emocjonalnych oznak lub objawów uzależnienia od gier wideo obejmują: uczucie niepokoju lub drażliwości, gdy nie można grać,zaabsorbowanie myślami o poprzedniej aktywności online lub oczekiwaniem na następną sesję grania,okłamywanie znajomych lub członków rodziny na temat czasu spędzonego na graniu,izolacja od innych, aby spędzać więcej czasu na grach. Uzależnienie od telefonu: objawy i sposoby pomocy Niektóre z fizycznych oznak lub objawów uzależnienia od gier wideo obejmują: zmęczenie,migreny spowodowane intensywną koncentracją lub zmęczeniem oczu,zespół cieśni nadgarstka,pogorszenie dbania o siebie (w tym higieny osobistej i aktywności fizycznej),pogorszenie stanu oczu (np. zespół suchego oka),problemy ortopedyczne i bóle kręgosłupa związane z długim pozostawaniem w pozycji siedzącej,zwiększone ryzyko napadów padaczkowych. Większość wymienionych powyżej objawów ma krótkotrwałe skutki, mogą one prowadzić do poważniejszych długoterminowych konsekwencji, jeśli nie zostaną odpowiednio rozwiązane. Na przykład osoba uzależniona od gier, może często robić to koszem snu lub spożywania odpowiednich posiłków. Chociaż krótkoterminowe skutki tego mogą obejmować głód i zmęczenie, może ostatecznie doprowadzić do zaburzeń snu lub problemów związanych z dietą. Podobnie ci, którzy izolują się od innych, aby grać w gry, mogą przegapić wydarzenia rodzinne, wyjścia z przyjaciółmi lub inne wydarzenia. Jeśli będzie to powtarzać się przez długi czas, uzależnieni mogą stracić wsparcie w najbliższym otoczeniu. Inne długoterminowe skutki uzależnienia od gier wideo, które należy wziąć pod uwagę, to konsekwencje finansowe, naukowe i zawodowe. Gry i sprzęt potrzebny do nich mogą być bardzo drogie. Gry są oczywiście również bardzo czasochłonne, pozostawiając uzależnionym graczom mniej czasu na skupienie się na edukacji lub karierze. Sposoby radzenia sobie z uzależnieniem od gier komputerowych Uzyskaj pomoc od swojego lekarza lub terapeuty – lub pediatry Twojego dziecka, jeśli osoba, o którą się martwisz jest małoletnia – gdy tylko uznasz, granie wymyka się spod kontroli. Pamiętaj, że wczesna reakcja zwiększa szansę na szybsze i łatwiejsze wyjście z problematycznego położenia. Spróbuj zrozumieć, dlaczego grasz Jeżeli jesteś dorosły i czujesz, że być może nadmiernie angażujesz się w gry komputerowo, spróbuj zacząć od uczciwej obserwacji siebie. W jakich momentach grasz? Jak długo? Zastanów się, czy nie uciekasz od czegoś, czego bardzo nie chcesz robić, lub o czym nie chcesz myśleć. A może w grach odnajdujesz coś, czego brakuje Ci w codziennym życiu? Spróbuj poznać wzory swojego zachowania, żeby lepiej zrozumieć istotę problemu i łatwiej go przełamać. Znajdź zastępstwo Najlepszym rozwiązaniem, jest znalezieniem „bardziej zdrowego” hobby, którym będziesz mógł zastąpić granie. W przeciwnym razie, jeśli będziesz się po prostu nudzić, będziesz bardziej skłonny do wrócenia do gry. Pamiętaj jednak, że musi być to zajęcie, które naprawdę sprawia Ci wiele przyjemności. Nie oszukuj się i nie mów sobie, że zamiast grania będziesz czytał, jeżeli czytanie nigdy Cię nie pociągało. Do dyspozycji masz mnóstwo rozwiązań, które można robić samemu lub w grupach, na przykład: aktywności sportowe – od spacerów i jogi, po taniec lub sztuki walki,czytanie i oglądanie filmów,nauka nowych umiejętności – np. języka obcego,aktywność kreatywna – nauka gry na instrumencie, malowanie, fotografia czy grafika komputerowa,zaangażowanie w wolontariat,zupełnie nowa umiejętność – np. szycie, garncarstwo lub odnawianie starych mebli. Jeśli żadna z tych opcji jeszcze Cię nie porwała – nie martw się. Już samo popróbowanie nowych rzeczy świetnie odciąga uwagę od starych nawyków. Znajdź wsparcie Nie ma potrzeby, abyś radził sobie samemu. Porozmawiaj o swoim problemie z partnerem, kimś z rodziny albo zaufanym przyjacielem. Na pewno chętnie wesprą Ci i pomogą znaleźć rozwiązanie. Warto także zwrócić się o pomoc do terapeuty. Pomoże Ci zrozumieć Twój tryb myślenia i działania i wspólnie znajdziecie sposoby na poradzenie sobie z uzależnieniem. Jak pomóc dziecku uzależnionemu od gier komputerowych? Jeśli uważasz, że Twoje dziecko ma problem z nadmiernym graniem w gry komputerowe, powinieneś jak najszybciej zareagować. W przeciwnym razie, jeżeli problem się rozwinie, zapanować nad nim będzie tylko trudniej. Limity czasowe To, czego dzieci i młodzież nie lubi najbardziej – a jednak są po prostu skuteczne. Ustal ze swoim dzieckiem czas, jaki może spędzić na graniu w gry. Może to być określona pora dnia, moment w którym wypełni wszystkie swoje obowiązki lub jakaś ilość do wykorzystania na gry dziennie. Trudno określić, jaka ilość czasu spędzona na grach jest „bezpieczna” – w końcu także grając godzinę dziennie można się uzależnić. Dobierz więc ograniczenia indywidualnie do planu dnia dziecka, tak, aby miało także czas na szkołę, obowiązki i inne formy rekreacji (na przykład sport). Istotne jest także, aby przestrzegać ustalonych ograniczeń. W przeciwnym razie nim się obejrzysz, ustalone godziny mogą ulec rozciągnięciu. Dziecko nie będzie też wierzyło w szkodliwość nadmiernego grania, skoro od czasu do czasu przymkniesz oko i nic złego się nie stanie. Oczywiście możesz ustalić także konsekwencje, jakie poniesie dziecko, jeżeli nie będzie przestrzegało limitu – na przykład całkowity brak możliwości grania przez jakiś czas. Warto także wspomóc się czymś, do określania upływającego czasu. Pamiętaj, że w grach bardzo łatwo stracić poczucie upływającego czasu. Idealnie sprawdzi się zwykły minutnik lub budzik. Dzięki temu dziecko zauważy też jak szybko mija czas, gdy pozornie gra „tylko chwilkę”. Przygotuj się na bunt w zakresie czasu grania. Jeżeli Twoje dziecko bardzo lubi gry, szczególnie tak zwane multiplayer (w które gra zdalnie wiele osób), to szybko spotkasz się z informacjami, że „takiej gry nie da się zatrzymać”. Oczywiście te gry projektowane są w taki sposób, aby spędzać w nich jak najwięcej czasu. Dlatego ważna jest wcześniejsza rozmowa, wspólne ustalenie limitów i ostrzeżenie dziecka, że gra ma być po tym czasie wyłączona. Nawet, jeżeli będzie w środku ważnej misji. Zaproponuj inne formy rozrywki Idealnie byłoby, gdyby dziecko znalazło sobie również inną formę rozrywki (niewymagającą użycia komputera), która będzie dla niego równie atrakcyjna. Co to może być? Zależy to indywidualnie od dziecka. Jednak postaraj się nie przymuszać dziecka do porzucenia grania na rzecz „bardziej rozwojowych” rozrywek, takich jak czytanie. Możesz tym osiągnąć całkowite zniechęcenie do tej formy spędzania wolnego czasu. Zamiast tego obserwuj, w czym Twoje dziecko czuje się najlepiej. Jest kreatywne i lubi tworzyć? Może warto pomyśleć o instrumencie lub przyborach do rysowania. Jest bardzo aktywne i żywiołowe? Idealnie sprawdzi się w sporcie – a wybór jest ogromny, od baletu po sztuki walki i gry zespołowe. Możesz także angażować dziecko do aktywności razem z Tobą. Umocnicie swoją więź, a być może odkryjesz w nim nowe pasje, na przykład do gotowania. Nadzór rodzicielski Warto trzymać pieczę także nad tym w jakie gry gra Twoje dziecko. Niestety, czasy działania tak zwanej „blokady rodzicielskiej” powoli odchodzą do lamusa. Dzieci coraz szybciej uczą się sprawnie posługiwać komputerami i z łatwością znajdują sposoby na obejście ograniczeń. Najlepszą metodą na faktyczny wgląd w to, jakie treści pojawiają się w grach, jest dobra i otwarta relacja z Twoim dzieckiem. Rozmawiajcie ze sobą, zapytaj w jakie gry gra i dlaczego tak bardzo mu się podobają. Upewnij się, że gry są dostosowane do wieku Twojego dziecka i jego wrażliwości. Zgłoś się do psychoterapeuty Jeżeli czujesz, że tracisz kontrolę nad swoim dzieckiem w obszarze gier, bardzo pomocny może okazać się kontakt z psychoterapeutą. Specjalista może na przykład pokazać Ci, jak pracować nad uzależnieniem wspólnie ze swoim dzieckiem, jak umieć konsekwentnie nałożyć ograniczenia na czas zabawy Twojego dziecka, jeśli trudno jest Ci powiedzieć mu „nie”. Jak możesz sobie pomóc Podsumowanie Uzależnienie od gier, to zachowanie związane z nadużywaniem gier, które prowadzi do poważnych negatywnych konsekwencji w innych obszarach życia. Wśród wstępnych kryteriów takiego zaburzenia są objawy odstawienia, takie jak drażliwość lub smutek, gdy gra się kończy; rosnąca potrzeba gier; oszustwa co do ilości czasu spędzanego na graniu i nieudane próby kontrolowania własnego czasu gry. Niestety, problem ten coraz częściej dotyczy dzieci, nawet bardzo małych. Mimo, że zjawisko uzależnienia od gier jest stosunkowo nowe, istnieją już skuteczne metody na radzenie sobie z tym problemem. Najbezpieczniejszym wyjściem jest udanie się do wykwalifikowanego psychoterapeuty, który pozna indywidualną sytuację (Twoją i Twojego dziecka), rozpozna przyczyny problemu oraz zaproponuje rozwiązania. Źródła Augustynek, A. (2010). Terapia uzależnień komputerowych. Edukacja i dialog, (10).Białokoz-Kalinowska, I., Kierus, K., Nawrocka, B., & Piotrowska-Jastrzębska, J. D. (2011). Uzależnienie od Internetu (siecioholizm) wśród młodzieży licealnej–konsekwencje zdrowotne i psychospołeczne. Pediatria i Medycyna Rodzinna, 7(4), W. (2014). Uzależnienie od komputera i internetu (technologii internetowych). Dydaktyka informatyki, 9, M., Dzielska, A., Mazur, J., & Oblacińska, A. (2019). Częstość grania oraz objawy uzależnienia od gier komputerowych a wybrane kompetencje emocjonalne M., & Kruszewski, T. (2018). Uzależnienie od gier internetowych–opis badania i propozycja korekty postaw. Rozprawy Społeczne, 12(4), 46-55. Polecane artykuły Dynamiczny rozwój techniki komputerowej i zaangażowanie coraz większej liczby osób w korzystanie z komputera i sieci powoduje lawinowe narastanie problemów z tym związanych oraz szybki wzrost liczby osób uzależnionych od komputera i od sieci. Jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli dotyczy dzieci i młodzieży. Kiedy w latach 50 pojawiły się pierwsze próby komunikowania się pomiędzy pierwowzorami obecnych komputerów nikt nie przypuszczał, że z czasem stanie się to problemem społecznym i zdrowotnym. Patrząc na rozwój zjawiska przez pryzmat historii trzeba wiedzieć, że początki sięgają 1957 roku, kiedy to w odpowiedzi na wystrzelenie, przez Związek Radziecki pierwszego sputnika, rząd Stanów Zjednoczonych zlecił utworzenie Agencji Badań Strategicznych (ARPA – Advanced Research Projects Agency), której zadaniem było unowocześnienie armii amerykańskiej. W latach 60., w czasie trwania kryzysu kubańskiego ARPA, na zlecenie Departamentu Obrony USA, podjęła działania nad doskonaleniem systemu dowodzenia i łączności w warunkach wojny nuklearnej. Celem miało być stworzenie sieci komputerowej, która mogła funkcjonować pomimo ataku atomowego. Pierwsze prototypowe fragmenty sieci powstały w Stanach Zjednoczonych w latach 1966-1967. W początkach lat 70. dołączyły do sieci amerykańskie instytucje spoza resortu obrony ( University of California, Massachusetts Institute of Technology, uniwersytety Stanford i Harvard). W 1974 roku wysłany został pierwszy e-mail i po raz pierwszy użyto nazwy internet. W 1989 roku w szwajcarskim instytucie fizyki cząstek elementarnych narodził się pomysł, który stał się podstawą do stworzenia stron WWW (World Wide Web). Miały one ułatwić i przyspieszyć wymianę danych naukowych. Narodziny Internetu w Polsce można wiązać z datą 17 sierpnia 1991 roku, kiedy to fizyk z Uniwersytetu Warszawskiego nawiązał łączność internetową z Uniwersytetem w Kopenhadze. Szybko okazało się, że w sieci internetowej można znaleźć wiele bardzo interesujących informacji oraz całe setki przyjaciół, z którymi można „porozmawiać” przy pomocy klawiatury. Czasami kontakty wirtualne materializują się i przybierają postać „internetowych” małżeństw, których liczba stale rośnie. Pojawiła się też przestępczość internetowa (pedofilia, kradzież kart kredytowych czy naruszanie praw autorskich), łatwiejszy stał się dostęp do pornografii, łatwiej przychodzi nawiązywanie przygodnych kontaktów seksualnych, a ponadto wiele osób odczuwa destrukcyjny wpływ internetu i samego komputera na zdrowie psychiczne. Niestety lawinowo rośnie liczba osób uzależnionych od komputera i od internetu. Wprawdzie, na dzień dzisiejszy szacuje się, że tylko ok. 20% użytkowników komputera uzależnia się, jednak uzależnienie od sieci i od komputera staje się jedną z plag XXI wieku. Na dzień dzisiejszy brak jest jednak oficjalnej i powszechnie przyjętej nazwy dla określania tego zjawiska. Obok „uzależnienia od internetu” funkcjonują takie określenia jak: siecioholizm (netoholism), sieciozależność (netaddiction), cyberzależność (cyberaddiction), internetoholizm, internetozależność, infoholizm, infozależność oraz uzależnienie od komputera (computer addiction). Jednocześnie trzeba pamiętać, że oprócz osób uzależnionych od internetu istnieje bardzo duża grupa osób korzystających z internetu bądź z samego komputera w sposób szkodliwy dla zdrowia w sensie fizycznym (np. kłopoty ze wzrokiem, zespół „cieśni nadgarstka”, zmiany w kręgosłupie czy tzw. RSI – Repetitive Strain Injury tj. zespół powtarzających się urazów wynikających z przewlekłego przeciążenia układu mięśniowo-stawowego, charakteryzujący się bólami ramion, przedramion, nadgarstków i dłoni), społecznym (np. zaniedbywanie, rodziny, pracy, nauki) czy psychicznym (stopniowe „wchodzenie” w uzależnienie). Odnotowano nawet przypadki nagłych zgonów z powodu wycieńczenia spowodowanego wielogodzinnym (wielodniowym) siedzeniem przy komputerze. Internet przyniósł ze sobą również wiele jeszcze innych zagrożeń. Wśród nich można wymienić przekazy siejące nienawiść i przemoc, dezinformację, nieuczciwe praktyki konsumenckie oraz przestępstwa seksualne. Coraz poważniejszym problemem stają się różnego rodzaju oszustwa dokonywane przy pomocy internetu. W ostatnim czasie bardzo rozpowszechnił się tzw. phishing. Phishing jest to rodzaj oszustwa, którego celem jest kradzież tożsamości. Polega ono na tym, że oszust stara się wyłudzić od potencjalnej ofiary jej dane osobowe takie, jak numer karty kredytowej, hasło, dane dotyczące konta lub inne informacje. Robi to pod fałszywym pretekstem osobiście, przez telefon lub przez Internet. Użytkownik-ofiara phishingu proszony jest o zadzwonienie do centrum obsługi klienta, gdzie operator bądź system interaktywnej informacji głosowej czeka na podanie numeru konta, numeru PIN, hasła lub innych ważnych danych osobowych, aby przejąć tożsamość użytkownika i uzyskać dostęp do jego konta. Często osoba po drugiej stronie słuchawki twierdzi, że konto zostanie zamknięte lub użytkownik będzie miał inne problemy, jeśli nie udzieli wymaganych informacji. Zazwyczaj do oszustw znanych jako phishing wykorzystywana jest poczta elektroniczna (e-mail), kierująca potencjalne ofiary na fałszywe strony sieci Web w celu wykorzystania tożsamości ofiary. Problem uzależnienia zaczyna się wówczas, kiedy komputer zaczyna pochłaniać coraz więcej czasu (np. osoby spełniające kryteria uzależnienia spędzały przy komputerze 38-40 godz. tygodniowo), a jednocześnie jest używany w celu nagradzania siebie, odprężenia się, „odreagowania” czy ucieczki od codzienności. Do tego dołączają się problemy rodzinne, zawodowe i inne. Komputer umożliwia korzystanie z Facebooka. Już w listopadzie 2007 roku można było przeczytać w The Daily Telegraph: „Ale wystarczy doświadczyć efektu Facebooka przez dzień lub dwa, żeby uświadomić sobie, że prawdziwe życie, którym pogardzaliśmy, było jednak świetne. Ta strona wprowadza bowiem w świat nieustannej inwigilacji, fałszywej bliskości…. Witamy w piekle zwanym Facebook. Jest to szósta jeśli chodzi o liczbę odwiedzin strona internetowa na świecie i druga rzecz pod względem popularności wśród studentów w USA, na równi z seksem i piwem ….. Facebook uzależnia natychmiast: w chwilę po wejściu tam czujesz, że twoje życie było bez niego niepełne. Ale wystarczy doświadczyć efektu Facebooka przez dzień lub dwa, żeby uświadomić sobie, że prawdziwe życie, którym pogardzaliśmy, było świetne. E-maile i telefony dobrze spełniały swoje zadanie, a ci nieliczni kumple z krwi i kości może mieli wady, ale mieli też zalety. Czy przed Facebookiem ktokolwiek myślał o liczeniu przyjaciół lub zastanawiał się, o ilu więcej przyjaciół ma ktoś inny albo kto ma najwięcej przyjaciół? Fenomen Facebooka jest elementem naszego zaabsorbowania kulturą celebrytów, w której wszystko, czego potrzebujemy, żeby być tak wspaniali jak Beckhamowie, to regularnie wykonywane zdjęcia i radosne relacje z naszych codziennych zajęć. Dzięki sieciom społecznościowym wszyscy jesteśmy celebrytami…..” Powyższe uwagi wydają się być nadal aktualne. Projekt The Facebook, którego głównym autorem jest Mark Zuckerberg, został uruchomiony 4 lutego 2004 roku w Harvard (Massachusetts, USA) i był początkowo portalem umożliwiającym komunikację najpierw grupie jego znajomych, a później studentom zaprzyjaźnionych uniwersytetów. Bardzo szybki rozwój spowodował, że już w marcu 2008 roku, jego twórca został najmłodszym miliarderem świata. W 2016 roku liczba użytkowników na całym świecie szacowana była na ponad 1,5 mld. Od maja 2008 roku działa polska wersja językowa serwisu i w 2016 roku stronę regularnie odwiedza 14,7 mln osób. Statystyczny polski użytkownik ma ok. 200 znajomych. W Polsce rozwija się także bardzo prężnie Instagram, który jest częścią systemu Facebooka. Korzysta z niego, 10-11 razy dziennie, ok. 2,3 mln osób. Jednocześnie rozwój funkcji serwisu i wzrost jego popularności spowodował, że niektórzy naukowcy zaczęli ostrzegać przed możliwością uzależnienia od Facebooka. Problem ten dotyczy przede wszystkim młodych ludzi, którzy spędzają na Facebooku kilka godzin dziennie. Według naukowców nie mogą oni poradzić sobie z rosnącym zaangażowaniem w to, co dzieje się aktualnie na Facebooku. Presja zalogowania się i sprawdzenia informacji dotyczących znajomych, obejrzenia ich najnowszych zdjęć oraz porównania wyników gier, czy testów, jest tak silna, że zapominają oni o innych obowiązkach. Jest coraz więcej dowodów na to, że zbyt częste korzystanie z Facebooka prowadzi do uzależnienia. Presja zalogowania się i sprawdzenia najświeższych informacji dotyczących znajomych, obejrzenie ich najnowszych zdjęć oraz porównanie wyników gier, czy testów, jest bowiem tak silna, że wiele osób zapomina o swoich codziennych obowiązkach, a z czasem demonstruje coraz więcej objawów uzależnienia. Zdaniem Kimberly Young, która jest pionierem leczenia uzależnienia od internetu, szczególną uwagę należy zwracać na proporcje czasu poświęcanego na przeglądanie portalu i innych stron internetowych. Uzależnienie od Facebooka porównuje ona z zaburzeniami odżywiania, wychodząc z założenia, że podobnie jak nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie potrzeby jedzenia tak samo nie da się dzisiaj funkcjonować bez komputera i internetu. Na Uniwersytecie w Bergen (Norwegia) została opracowana Skala uzależnienia od Facebooka (Bergen Facebook Addiction Scale). Inną, bardzo rozpowszechnioną formą korzystania z komputera są Gry komputerowe, które powstały przede wszystkim w celu zaspokojenia ludzkiej potrzeby, jaką jest zabawa. Dają też możliwość rywalizacji. Gracz angażuje się osobiście w wydarzenia na ekranie i ma wpływ na ich przebieg, za pomoca kontrolera (np. mysz, dżojstik, rysik, ekran dotykowy w smartfonie czy w tablecie). Rynek gier rozwija się tak bardzo dynamicznie, że w 2017 roku wartość rynku gier komputerowych szacowna jest na ok. 70 mld. dolarów. Problem uzależnienia od gier komputerowych jest tak poważny, że w 2013 roku w DSM 5 (klasyfikacja zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego umieszczone zostały „zaburzenia spowodowane grami internetowymi„. W Polsce, pierwsze gry komputerowe pojawiły się na przełomie lat ’80 i ’90. Poza uzależnieniem się, niebezpieczeństwo związane z grami komputerowymi polega jeszcze na tym, że bardzo często występuje w nich agresja i stąd: kształtują negatywną orientację wobec rzeczywistości i powodują wzrost agresywnych zachowań u dzieci i młodzieży; agresja staje się akceptowanym i normalnym elementem życia, przyjętym i usprawiedliwionym sposobem postępowania w sytuacjach konfliktowych; dochodzi do emocjonalnego odwrażliwienia na przemoc oraz do obojętności wobec niej; wzory agresji i agresywnego zachowania są naśladowane w życiu realnym, bez poczucia winy. Ofiarami gier komputerowych są najczęściej dzieci i młodzież. Szacuje się, że więcej dzieci potrafi grać w gry komputerowe, niż jeździć na rowerze. Wskazówki dla rodziców Zanim pozwolisz swojemu dziecku korzystać z Internetu bez nadzoru, uzgodnij z nim zestaw zasad, których powinno przestrzegać: – Zachęcaj dziecko do opowiadania o swoich doświadczeniach związanych z korzystaniem z internetu i staraj się, przynajmniej na początku, korzystać z internetu razem z dzieckiem. – Często powtarzaj i podkreślaj, że dzieciom nigdy nie wolno podawać adresu, numeru telefonu ani innych informacji osobistych, takich jak nazwa szkoły czy miejsce zabaw. – Naucz dziecko ufać swojemu doświadczeniu i intuicji; pracuj nad zaufaniem do siebie, bo jeśli je zdobędziesz, to dziecko powie Ci, jeżeli znajdzie w internecie coś, co wywołuje jego niepokój. – Naucz dziecko, że nie wszystko, co przeczyta lub zobaczy w internecie, jest prawdą; zachęcaj je do zadawania pytań, jeśli nie jest czegoś pewne. – Jeśli dzieci wykonują w internecie czynności wymagające zalogowania się w celu identyfikacji użytkownika, pomóż im wybrać odpowiednią nazwę i dopilnuj, aby nie zdradzała ona żadnych informacji osobistych o dziecku. – Powiedz dzieciom, że nie należy spotykać się z osobami poznanymi w internecie; wyjaśnij, że internetowi przyjaciele nie zawsze są tymi, za których się podają. – Wymagaj, aby dziecko przestrzegało praw własności innych internautów; wyjaśnij, że nielegalne kopiowanie efektów pracy innych ludzi – muzyki, gier wideo i innych programów – to kradzież. – Dopóki nie upewnisz się, że dziecko potrafi w rozsądny sposób korzystać z internetu, skorzystaj z oprogramowania kontrolującego aktywności dziecka w internecie; są programy, które umożliwiają zablokowanie dostępu do nieodpowiednich witryn, monitorowanie odwiedzanych przez dzieci witryn i sprawdzanie, co dzieci tam robią. Identyfikację problemów związanych z komputerem oraz poszukiwanie rozwiązań ułatwi Państwu zapoznanie się z załączonymi testami i rozmowa ze specjalistą. więcej o młodzieży ……. dr med. Bohdan T. Woronowicz

terapia uzależnień od gier komputerowych